Compassie

Compassie laat zich het best vertalen als “give yourself a break”. Het loslaten van de voortdurende neiging om jezelf op de kop te zitten en mildheid te ontwikkelen naar jezelf en ook anderen. Mogelijk ben je al vriendelijk voor de mensen om je heen als ze het moeilijk hebben, gaat dat best natuurlijk, maar hoe is dit naar jezelf toe? Zelfcompassie heeft drie kernbegrippen namelijk vriendelijkheid voor jezelf, gedeelde menselijkheid en mindfulness.

Met mindfulness ben je steeds meer gewaar van dit moment. Als je steeds meer zicht krijgt op het huidige moment kom je er mogelijk achter hoe streng je bent voor jezelf. Bijvoorbeeld in stresssituaties of bij het maken van een vergissing. Mogelijk ben je wel medelevend en begripvol naar anderen als ze het moeilijk hebben. Herken je dit verschil?

In de compassietraining gaan we verder met het ontwikkelen van meer balans in je leven door dit verschil te onderzoeken en zelfcompassie te trainen.

Wat is nu eigenlijk compassie en wat is het niet?

Soms hebben we het idee dat het goed is dat we een beetje streng voor onszelf zijn, anders zouden bijvoorbeeld maar lui worden of verwend. Ook vinden mensen compassie soms “soft” en zou je door meer compassie geen grenzen meer kunnen stellen, en mensen misbruik van je kunnen maken. Compassie wordt ook wel verward met zelfmedelijden, er is angst dat je dan steeds gevoeliger wordt of een aansteller wordt gevonden.

Deze misverstanden over compassie komen wat overeen met de misverstanden over Mindfulness. Mindfulness zou je hoofd leegmaken of stress wegnemen wordt wel gedacht. Als je de MBCT hebt gevolgd weet je dat je door Mindfulness eerder zicht krijgt op wat er is en hoe je er toe verhoudt. Moeilijke situaties, gevoelens en gedachten blijven nog steeds op je pad komen. Je leert een meer accepterende houding ontwikkelen waardoor je gelijkmoediger wordt en stressbestendiger. De nadruk ligt op oefenen om aanwezig te zijn in het hier-en-nu, waardoor er meer ruimte komt voor jouw beleving, wat het ook is. Hierdoor krijgen we vaak ook oog voor mooie en positieve gebeurtenissen en gevoelens en worden we minder gehinderd door negativiteit en alle gedragingen die daar uit voortvloeien. Het leven wordt lichter en luchtiger en de uitdagingen blijven er zeker ook!

Met compassie erbij is de “mindful- houding” meer comfortabel en krijgt kracht. Want als je stress tegenkomt leer je hoe je daar steunend, positief en opbouwend mee om kunt gaan in plaats van straffend, verwijtend of kritisch. Je ontdekt in de compassietraining dat je eerder gewoontes afleert dan aanleert. Van nature hebben we een enorme aanleg als mens voor compassie en behoefte om ons te verbinden, echter door het leven, angsten, trauma, leren we het niet te cultiveren en zoeken we houvast in een kritische, oordelende houding. We voelen ons soms niet meer verbonden, niet met onszelf en ook niet met anderen en ervaren eenzaamheid en gebrek.

het is niet onze taak naar compassie te zoeken, maar eerder om alle hindernissen tegen compassie die je in jezelf hebt opgebouwd op te sporen en ongedaan te maken (Rumi)

Mogelijk weet je al wel van jezelf dat je een innerlijke criticus hebt en weet je ook al heel goed dat deze criticus niet helpend is voor jouw leven. Echter uit gewoonte, of omdat je niet weet hoe, blijft de kritische stem volop aanwezig in je leven en geeft het ook veel klachten zoals slaapproblemen, piekeren, stress of niet meer kunnen of durven ontspannen. Ook blokkeert het mogelijk je creativiteit en maakt het je inflexibel.

Het gevoel met iedereen verbonden te zijn, staat centraal bij zelfcompassie en compassie. Het besef dat we allemaal mensen zijn met onze vergissingen, tegenspoed en faalervaringen schept een band. Een leven zonder fouten, slecht weer, tegenslag bestaat niet. In de training leren we om te gaan met stress en mindere tijden in plaats te streven naar perfectie. Dit geeft rust aan ons lichaam en geest. We putten onszelf niet langer uit om doelen te halen die niet haalbaar zijn. Hierdoor neemt onze veerkracht en waardering voor het leven juist toe en ervaren we meer wat er voor ons toe doet. Ook kunnen we positievere keuzes maken en zijn we meer aanwezig bij mooie momenten, zonder te letten op eventuele afleidende kleine imperfecties.

Naar compassie is recent veel onderzoek gedaan door psychologen. De structuur van het brein en ons gewoontegedrag is de afgelopen jaren door diverse onderzoekers vanuit de VS (Kristin Neff en Christopher Germer) en UK (Paul Gilbert) flink onder de loep genomen. Ik heb het geluk gehad bij hen trainingen en opleidingen te volgen en ben daardoor meer compassie gaan ervaren, al blijft, vanwege mijn calvinistische inslag, dit nog steeds een uitdaging.

Ze zeggen ook wel bij compassie, het is een avontuur, het is werk in uitvoering. Een valkuil is streng te worden over het ontwikkelen van je eigen compassie! Pauzeer, ontspan en kijk naar wat je nu nodig hebt op dit moment.

Via deze link vind je verder de praktisch informatie over de training. Van harte uitgenodigd om mee te doen en je kunt me ook mailen of bellen voor overleg als je vragen erover hebt.

We werken met het volgende zelfhulpboek van Frits Koster en Erik van den Brink.

Je krijgt het bij de start van de training.

Er zijn allerlei meditaties en oefeningen beschikbaar. Een aantal zijn in het Engels. Via mijn website vind je de belangrijkste oefeningen per sessie hier en in de training krijg je een link naar de dropbox waar ook allerlei oefeningen te vinden zijn. Er is een werkboek met dagboekbladen/huiswerk wat je uitgereikt krijgt.